φυλακτήρας

φυλακτήρας: ο / φυλακτήρ, -ῆρος, ΝΑ

νεοελλ.

μέρος τού σπαθιού ή τού ξίφους που προφυλάσσει το χέρι από τα χτυπήματα τού αντιπάλου

αρχ.

1. φύλακας, φρουρός

2. αυτός που διατηρεί, που φυλάγει κάτι μέσα του («λάκκους φυλακτῆρας ὑδάτων», Ιώσ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < φυλάσσω + κατάλ. -τήρ* (πρβλ. ἁρπακ-τήρ)].

Игры ⚽ Нужна курсовая?

φυλακτῆρας — φυλακτήρ masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
υποφυλακτήρας — ο, Ν μεταλλικός προφυλακτήρας τής σκανδάλης τυφεκίου. [ΕΤΥΜΟΛ. < υπ(ο) * + φυλακτήρας (πρβλ. προ φυλακτήρας). Η λ., στον λόγιο τ. ὑποφυλακτήρ, μαρτυρείται από το 1847 στον Γρ. Χαντσερή] … Dictionary of Greek
σπινθηροφυλακτήρας — ο, Ν τεχνολ. συρμάτινο πλέγμα στο στόμιο τής καπνοδόχου μιας ατμομηχανής για να συγκρατεί τους εκτοξευόμενους σπινθήρες. [ΕΤΥΜΟΛ. < σπινθήρας + φυλακτήρας (< φυλάσσω)] … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias